Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

Παιδιάστικα πράματα


Πίσω από κάθε μέρας την ατέλειωτη διαδοχή περιστατικών και πιθανότατα ανούσιων γεγονότων ήσσονος σημασίας (όπως ας πούμε το πού θα παρκάρουμε το αυτοκίνητο ή τι φάγαμε την περασμένη Τρίτη πράγμα που ο νους, απόλυτα δίκαια, δε δύναται επ' ουδενί να συγκρατήσει), κρύβονται μικρές αναλαμπές αισθήσεων. Είναι ενίοτε σα να παραφυλάνε στην άκρη κάποιου κτιρίου ή να παρασύρονται με το πέρασμα από ένα δρόμο παραθαλλάσιο από την αιφνίδια αύρα που τρέφει η γαλάζια δύναμη. Παρακολουθούσα μια ταινία χτες αργά για έναν πιτσιρίκο και την καλή του που μεγάλωναν σ'ένα χωριό μέσα στις πρασινάδες και ζούσαν τη δύναμη του πρώτου έρωτα και του τρεμάμενου πρωταγγίγματος το (αβύθιστο στη λήθη) ρίγος. Περίεργη δεν είναι η έγερση του συναισθήματος εκείνου που τέτοιες στιγμές σε εξάγει από χώρο και χρόνο και σου μεταφέρει εκείνη την πρώτη αχλή? Τότε που δέντρα και μικρό ανάλαφρο φύσημα κάποιας καλοκαιρινής βραδιάς ξεφυτρώνει μέσα στο δωμάτιό σου για να γευτείς κάτι από παιδικό συναίσθημα σμιλεμένο σε μυρωδιές γυναικείου κόρφου και γιασεμιού όπως αυτές σμιλεύτηκαν σε σύνθεση μοναδκή για μία ακριβή στιγμή του χρόνου και με σύνθεση δική σου και μόνο. Και είναι το εξαιρετικό τούτο : χρόνια αρκετά μετά, από πρόσωπα απαλλαγμένο παντελώς, έρχεται το συναίσθημα τούτο ώς γεύση και μόνο των αισθήσεων και της τροφής μυαλού και ψυχής, μ' όλα τα παρελκόμενα της τότε αδερφικής φιλίας, του παιχνιδιού, της ανοιξιάτικης αφύπνισης. Άλλος τρόπος λειτουργίας του μυαλού, με δεδομένα άλλα, με αναζητήσεις άλλες. Μακάρια η επιλογή των μεγάλων στους ανθρώπους, με γνώση και άρα βαθύτερη και ειλικρινέστερη (αν και όχι πάντα)σταχυολόγηση , μακάρια όμως και η άτιμη η απωλεσμένη (τουλάχιστον στα περισσότερα) θήρα της γεύσης που αφήνει η πρωτοείδωτη εμπειρία. Η πρώτη σε κάνει να αγκαλιάζεσαι πιο σφιχτά το βράδυ πριν κοιμηθείς, η δεύτερη συντηρεί στον ύπνο σου τα όνειρα..

1 σχόλιο:

  1. Don’t beg for the right to live — take it
    You can no longer sleep quietly once you’ve suddenly opened your eyes.
    The future will only contain what we put into it now.
    Open the windows of your heart.
    The young make love, the old make obscene gestures.
    Making revolution also means breaking our internal chains.
    To call in question the society you “live” in, you must first
    be capable of calling yourself in question.
    Forget everything you’ve been taught. Start by dreaming.
    “You must bear a chaos inside you to give birth to a dancing star.”
    (Nietzsche)
    The enemy of movement is skepticism. Everything that has been realized
    comes from dynamism, which comes from spontaneity.
    Practice wishful thinking.
    I take my desires for reality because I believe in the reality of my desires.
    Desiring reality is great! Realizing your desires is even better!
    Anarchy is me.
    Art is dead, let’s liberate our everyday life
    Poetry is in the streets.
    Live without dead time.
    When people notice they are bored, they stop being bored.
    The prospect of finding pleasure tomorrow will never compensate for today’s boredom.
    Meanwhile everyone wants to breathe and nobody can and many say, “We will breathe later.”
    And most of them don’t die because they are already dead.
    Don’t liberate me — I’ll take care of that.
    "ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΗ ΤΟΥ '68"

    ΑπάντησηΔιαγραφή