Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

Βαλκανιζατέρ


Επιστρέφω μετά από ένα οδοιπορικό σχεδόν 10 ημερών στα Βαλκάνια και δη στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Σχεδόν 4000 Km για να διανύσουμε με καλή παρέα 6 συνολικά ατόμων διαδοχικά Σκόπια, Σερβία, Βοσνία, Κροατία, Μαυροβούνιο, Αλβανία. Ειλικρινά δε μπορώ με λόγια να περιγράψω τις πάμπολλες εμπειρίες που μόνο ένα βράδυ με καλό κρασάκι ή μπυρίτσα μπορώ να μοιραστώ με όλους. Σε γενικές γραμμές εκείνο που μένει χαραγμένο ως χαρακτηριστικό της κάθε χώρας συνοψίζεται σε εικόνες ως εξής :

Σκόπια - Ο αρκετά καλός αυτοκινητόδρομος που διασχίζει λιβάδια με χαμηλή βλάστηση με παλιές τσιμεντένιες γέφυρες να φέρουν παντού το εθνόσημο - αστέρι της Μακεδονίας - πάθος ικανοποίησης του πολιτικού άλγους της ανυπαρξίας παραβλέποντας τη βιολογική εξαθλίωση και πείνα

Σερβία - το φεστιβάλ καταρχήν σκοπός του ταξιδιού σε ένα χωριουδάκι 2000 κατοίκων όπου όλοι οι 200.000 και πλέον επισκέπτες χόρευαν στους δρόμους με μουσική πνευστών τύπου Bregovic. Παντού χορός, μπύρες, λιβάδια με σκηνές και αδελφοσύνη με τους ομόθρησκους Σέρβους που πίνουν νερό στο όνομα του Έλληνα.

Βοσνία - τοπίο ορεινό με ποτάμια και κοιλάδες όπου το εξαιρετικό ξεπροβάλλει πίσω από τα βουνά και ακούει στο όνομα Σαράγεβο

Κροατία - Η μόνη χώρα με τεράστια τουριστική ανάπτυξη λόγω Δαλματικών Ακτών. Καθόλου τυχαίο το καμμένο δάσος πλησίον της ακτής που συναντήσαμε (οι οικοπεδοφάγοι προφανώς κάνουν κι εδώ την εμφάνισή τους). Εκδυτικισμένη και ραγδαία αναπτυσσόμενη

Μαυροβούνιο - Ο πλέον αξιόλογος από άποψη φυσικής ομορφιάς προορισμός - απίστευτες διαδρομές στα βουνά με λίμνες και ορεινά καταφύγια

Αλβανία - τουλάχιστον 300 χρόνια πίσω αυτή η χώρα που με εντυπωσίασε με το οξύμωρο φραγκάτων τζιπ δίπλα σε καλύβια και σπίτια - παραπήγματα. Εν γένει αθλιότητα, φτώχεια και κυρίως κακή νοοτροπία. Παντού σκουπίδια, σάπια κάρα με άλογα στους δρόμους, φρούτα στα τελάρα χύδην, σφαγεία με ζωντανά σφαγμένα μέσα στην κοπριά του δαπέδου, και άλλα πολλά. Συγκλονιστικό θέαμα απερίγραπτο με λόγια.

Και ως κατακλείδα στα σύνορα Αλβανίας - Σκοπίων μια ομάδα ρακένδυτων πιτσιρικάδων που από αυτοκίνητο σε αυτοκίνητο εκλιπαρούσε για υλική (εμφανώς και όχι μόνο αφανώς) βοήθεια. Μια τέτοια φιγούρα αρκέστηκε ελλείψει χρημάτων στα κρουασάν που είχαμε μαζί μας κάνοντάς με να νιώθω ανάμιχτο πόνο με θαυμασμό για τη δύναμή του. "Ιεμι σοκ?" (είμαστε φίλοι?) τον ρώτησα στη γλώσσα του. Μου γέλασε αρπάζοντας το κρουασάν και εξαφανίστηκε πίσω από τα φορτηγά φωνάζοντας "ιέμι".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου